Als het een beetje meezit in je leven, dan hoef je niet na te denken over vrijheid. Maar bij Pluspunt en Voedseltuin weten we dat het bij veel Rotterdammers niét meezit. Die zijn bezig met overleven. De tweedeling in Rotterdam lijkt de laatste jaren eerder toe- dan af te nemen. De stad bouwt aan nieuwe wereld waar de één zijn super-de-luxe appartement aan de Maas betrekt en de ander om de hoek aansluit in de rij voor de gaarkeuken. Waar je in de ene wijk vele jaren langer en gezonder kunt leven dan in de andere. Met een stadsbestuur dat onder de noemer ‘Heel de stad’ heeft bedacht dat ‘dagbesteding’ voor mensen met een stapeling van sociale, mentale, financiële, fysieke, verslavings-, huisvestings- en/of andere problemen een luxe wordt. Kan het zonder indicatie? Kan het zonder maatwerk? Kan het gratis? Voor veel Rotterdammers is overleven dagelijks werk. Onder andere bij Werkcentrum Pluspunt Rotterdam en Voedseltuin Rotterdam. Het is een schande dat dit dagbesteding wordt genoemd. Om maar te zwijgen over wat ‘Heel de stad’ gaat betekenen voor de onvrijheid van Rotterdammers in een (toch al) kwetsbare positie. Dat wordt – op z’n Rotterdams – geen topstad, maar een rotstad. Vandaag eten we soep. Vrijheidssoep.